در سال 1922 "1301 شمسی" نویسنده بزرگ کرد، احمد شویش میرازی صاحب مجموعه هایی چون " شاهکار بیرانینید من (خاطرات من) که در مورد طبیعت بهترین اثر نگاشته شده به‌ زبان کوردی کرمانجی می باشد" به همراه فرزند ملت ارمنی، دوست و خیرخواه ملت کرد لازو "هاکوپ خازاریان" و دگر بزرگان کورد در شهر تفلیس، پایتخت گرجستان برای فرزندان کرد زبان، مدرسه کردی افتتاح می کنند.

در این مدرسه کردی، شاگردان حدا از فراگیری درس و علوم، هم زمان نیز کار می کردند و نیز در همانجا هم می خوابیدند. قانات کوردو از پرورش یافتگان این دبستان بوده.

همراه با قانات کوردو، زبان شناسان بزرگ و مشهوری همچون دکتور فیلولوگ چرکز باکایف، اولین نویسنده و مدیر مسوول روزنامه رییا تزه‌ ( راه تازه) جردوی گنجو،جوانمرد و دلاور اتحاد جماهیر شوروی سابق، سمند سیابندوف و دگر بزرگان مشهور کردها  در این مدرسه شروع به تحصیل به زبان کردی کرمانجی نمودند.

در سال 1928 "1307 شمسی" کمیته مرکزی حزب کمونیست ارمنستان با پیشنهاد عرب شمو،  هشت تن از جوانان کرد را برای ادامه‌ی تحصیل به لنینگراد "سن پترزبورگ" میفرستد که قانات کردو نیز یکی از آنها بوده است.

نخست او در دانشکده کارکنان انیستیتوی زبانهای زنده خاور میانه  شروع به تحصیل کرده و سپس در دانشگاه لنینگراد در بخش زبان، تاریخ و ادبیات به‌ ادامه تحصیل میپردازد.

به دلیل  علاقه‌ی بیش از حد قانات کوردو به علم و دانش، استعداد بالقوه‌ و یادگیری سریع مطالب علمی، نظر معلمان و شرق شناسان بزرگی همچون ن. مار .ح. اوربلی، آ. فریمان را به خود جلب می کند.

او در حین تحصیل به محصلین دانشگاه را با زبان کردی آشنا کرده و پس از مدتی نیز شروع به تدریس درس زبان کردی می کند.

او پس از تحصیل در دانشگاه در آسپیراتوری دانشگاه هم  ادامه تحصیل داده و در سال 1941 "1320 شمسی" اولین تز دکترای خود را تحت عنوان: "ساختن افعال سنگین در زبان کردی کرمانجی"، را  ارایه می دهد.

بعد از جنگ جهانی اول، او در انیستیتوی شرق شناسی در بخش مسایل  مختلف و متفاوت کردها  مشغول به کار شده و در کلاس های دروس زبان کردی نیز تدریس می نماید. 

ح. اوربیلی در سال 1959 (1338 شمسی) قسمت علم و دانش شرق شناسی انیستیتوی لنینگراد را مجزا کرده و بعد از یکسال قانات کردو به ریاست این مجموعه انتخاب می گردد.

او تا پایان عمر با سمت ریاست انیستیتوی شرق شناسی لنینگراد به کار کرد شناسی و کردپروری ادامه داد و صدها اثر و شاهکار علمی را از خود به جای گذاشت که همه آن اثار

هم اکنون به عنوان منبع و سند گرانبهای زبان و تاریخ و ادبیات کردها محسوب میگردد. او نام خود را با طلای ناب در دل ملت  خود حک کرد و به رحمت ایزدی پیوست.

قانات کوردو در سال 1985 ( 1364 شمسی) در 31 ام اکتبر در شهر لنینگراد به رحمت ایزدی پیوست. این دانشمند و عالم بزرگ کرد بیش از صد مونوگراف، کتاب و مطلب علمی در زمینه زبان، لهجه، تاریخ و ادبیات زبان کردی به چاپ رسانید و بیش از 20 کوردشناس را آماده کرده و به آنها تعلیم داد. در تاریخ کردهای شوروی سابق هیچ یک از  کردشناسهای دیگری با این مشخصات و با اینهمه اثر و فعالیت علمی در شوروی سابق وجود نداشته است.

چند اثر قانات کوردو:

دستور زبان کردی کرمانجی ( 1957( 1336 شمسی)).

فرهنگ کردی کرمانجی ، روسی ( 1960 (1339 شمسی)).

فرهنگ کردی سورانی ، روسی با کمک زارا یوسوپووای (1983 (1362 شمسی).

جمع آوری دستور زبان دیالکت کردی کرمانجی و دیالکت سورانی (1973 (1352 شمسی)).

تاریخ ادبیات کردی جلد اول- (1983 (1362 شمسی)) و جلد دوم (1985 (1364 شمسی)).

گرامر زبان کردی 1990 (1369 شمسی).

دوازده واریانت، مه م و زین (1996 (1375 شمسی)).

بچه های کرد کرمانج در اتحاد جماهیر شوروی سابق با کتاب های قانات کوردو زبان مادری خود را می آموختند. تا سال 1990 (1369 شمسی ) 10 کتاب درسی برای مدارس کوردی ارمنستان که از اثرهای گرانبهای وی می باشند به چاپ رسید و  کتاب هایش در مدارس ارمنستان تدریس شده و می شوند.